Czasem warto spojrzeć ponad płot do sąsiada, zwłaszcza gdy ten wdzięczny jest za każdy objaw zainteresowania jego wysiłkami. Uwiecznienie niektórych okazów jest też swego rodzaju uznaniem dla jego pracy. To sprawia obopólną radość:
Stary znajomy z sąsiedztwa pokazał trochę "ludzką" twarz. Może mu głupio było, że ludzie czasem tracą swoje podobieństwo do "Prawzoru":
A sowa, stara znajoma z przedwiośnia, ku mojemu zdziwieniu, powraca na znajome drzewo i ...
być może czeka na lepsze czasy u sąsiadów:
"Czemu mi smutno i czemu najsmutniej,Mamże Ci śpiewać ja - czy świat i czas?Oh! bo mi widnym strój tej wielkiej lutni,W którą wplątany duch każdego z nas..................................................Czemu mi smutno? - bo nierad bym smucićAni przed sobą kłamstwa rzucać cień,By skryć, jak czego nie można odrzucić,By uczcić, czego wyciąć trudno w pień."Cyprian Kamil Norwid
